درباره نویسنده
انفلوانزا در امتحان بورد کودکان
نکات مهم انفلوانزا در بورد کودکان با نلسون 2024
انفلوانزا در امتحان بورد کودکان
تظاهرات بالینی (Influenza)
شروع بیماری آنفلوانزا اغلب ناگهانی است و علائم سیستمیک غالباند؛ شامل تب، میالژی (درد عضلات)، لرز، سردرد، بیحالی (malaise) و بیاشتهایی. در ابتدای بیماری معمولاً کوریزا/آبریزش بینی، فارنژیت و سرفه خشک هم وجود دارد، اما ممکن است نسبت به علائم سیستمیک کمرنگتر باشند.
تظاهرات تنفسی میتواند شامل:
درگیری محدود به راه هوایی فوقانی (گاهی همراه با کروپ)
یاپیشرفت به درگیری راه هوایی تحتانی مانند برونشیولیت یا پنومونی
آنفلوانزا نسبت به بسیاری از ویروسهای تنفسی دیگر، بیشتر با علائم سیستمیک شدید مثل تب بالا، میالژی، بیحالی و سردرد همراه است. تظاهرات کمتر شایع شامل پاروتیت و راش است.
علائم گوارشی در کودکان
در کودکان ممکن است درد شکم، استفراغ و اسهال نیز رخ دهد. در برخی مطالعات، اسهال بیشتر با Influenza A(H1N1)pdm09 نسبت به A(H3N2) یا Influenza B همراه بوده است.
در شیرخواران و کودکان کوچکتر
آنفلوانزا در این گروه سنی کمتر تیپیک/واضح است. شیرخوار یا کودک خردسال ممکن استتب بسیار بالا و ظاهر توکسیکداشته باشد و همین میتواند باعث انجام ارزیابی تشخیصی کامل شود.
مدت معمول تب: ۲ تا ۴ روز
سرفه ممکن است طولانیتر بماند و شواهد اختلال راههای هوایی کوچک گاهی هفتهها بعد هم دیده میشود.
به دلیل قدرت انتقال بالا، اغلب اعضای خانواده/تماسهای نزدیک نیز بیماری مشابهی را تجربه میکنند.
عوارض (Complications) — نکات برجسته
اوتیت میانی و پنومونی از عوارض شایع در کودکان خردسال هستند.
اوتیت میانی حاد در تا ۲۵٪ موارد آنفلوانزای اثباتشده دیده میشود.
پنومونی همراه آنفلوانزا میتواند:
ویروسی اولیه باشد، یا
باکتریال ثانویه (مثلاً Staphylococcus aureus) که بهدنبال آسیب اپیتلیوم تنفسی رخ میدهد.
آنفلوانزا میتواند موجب میوزیت حاد یا رابدومیولیز شود با:
ضعف و درد عضلانی (بهویژه عضلات ساق)
و میوگلوبینوری
عوارض خارجریوی دیگر: نارسایی حاد کلیه، میوکاردیت، سپسیس
عوارض CNS (در کودکان شایعتر از بزرگسالان): انسفالیت، میلیت، سندرم گیلنباره
اگرچه در آمریکا تقریباً ناپدید شده، سندرم رای میتواند با مصرف سالیسیلاتها در جریان آنفلوانزا رخ دهد.
همعفونتی باکتریال میتواند عوارض تنفسی را تشدید کند و به سپسیس، باکتریمی، سندرم شوک توکسیک و… منجر شود.
گروههای پرخطر برای آنفلوانزای شدید
بیماریهای زمینهای قلبی–ریوی: بیماریهای دریچهای (مادرزادی/اکتسابی)، کاردیومیوپاتی، BPD، آسم، CF
شرایط نورولوژیک
زنان باردار و دختران نوجوان
کودکان تحت شیمیدرمانی سرطان و کودکان با نقص ایمنی (هم خطر عوارض بیشتر، هم دفع ویروس طولانیتر)
یافتههای آزمایشگاهی
اختلالات آزمایشگاهی در آنفلوانزا غیراختصاصی است. رادیوگرافی قفسه سینه ممکن است آتِلکتازی یا اینفیلتریتنشان دهد.
تشخیص و تشخیص افتراقی
تشخیص آنفلوانزا بر پایه اپیدمیولوژی، بالین و آزمایش است.
در زمان اپیدمی، تشخیص بالینی در کودک با تب + بیحالی + علائم تنفسی ممکن است کافی باشد.
اما تابلوی بالینی اغلب از سایر ویروسهای تنفسی قابل افتراق نیست، از جمله:
SARS-CoV-2، RSV، پاراآنفلوانزا، متاپنوموویروس انسانی، آدنوویروس، حتی راینوویروس.
تأیید آزمایشگاهی در برخی شرایط (مثلاً گردش همزمان چند ویروس) میتواند کمککننده باشد، اما:
برای تصمیم به شروع داروی ضدویروس الزاماً لازم نیست.
شک/تشخیص سریع میتواند به شروع زودهنگام درمان ضدویروس و کاهش مصرف نابجای آنتیبیوتیک کمک کند.
تستهای تشخیصی (نکات مهم بوردی)
تستهای متعددی برای تأیید وجود دارد. تستهای سریع آنتیژن (RIDT) به علت سهولت و سرعت رایجاند، اما:
حساسیت معمولاً ۵۰–۷۰٪ (در مقایسه با کشت یا RT-PCR)
ویژگی حدود ۹۵–۱۰۰٪
بنابراین منفی کاذب از مثبت کاذب شایعتر است، بهخصوص وقتی شیوع آنفلوانزا در جامعه بالا است (اوج فصل).
تفسیر نتیجه منفی:
باید با توجه به تظاهرات بالینی و ریسک عوارض انجام شود.
اگر بیمار پرخطر است و شک بالینی دارید: درمان تجربی زودهنگام را حتی با تست آنتیژن منفی شروع کنید و برای تأیید از تست دیگر استفاده کنید.
در حال حاضر RT-PCR یا سایر آزمونهای مولکولی سریع برای تشخیص آنفلوانزا در سرپایی و بستری ترجیح داده میشوند.
درمان (Treatment)
داروهای ضدویروس مکمل مهمی در کنار واکسیناسیون هستند. سه کلاس دارویی برای درمان آنفلوانزا در کودکان مجوز دارند:
1) مهارکنندههای نورآمینیداز (NAIs)
اوسلتامیویر خوراکی: قابل استفاده از بدو تولد
FDA از دسامبر ۲۰۱۲ برای درمان شیرخواران ≥۲ هفته تأیید کرد.
CDC/AAP/IDSA استفاده در هر سنی را توصیه میکنند.
زانامیویر استنشاقی: برای کودکان ≥۷ سال
پِرامیویر وریدی: تزریق انفوزیونی؛ تأیید برای ≥۲ سال
2) بالوکساویر ماربوکسیل (Baloxavir marboxil)
داروی خوراکی جدید (تأیید FDA در اکتبر ۲۰۱۸)؛ علیه Influenza A و B فعال است.
مکانیسم: مهار cap-dependent endonuclease → اختلال در رونویسی RNA ویروس و توقف تکثیر.
کاربرد: درمان آنفلوانزای حادِ بدون عارضه در ≥۱۲ سال.
3) آدامانتانها
آمانتادین و ریمантادین (فقط علیه Influenza A)
اما بهعلت مقاومت گسترده در ویروسهای در گردش (فصلی و بسیاری از H5N1 و H7N9)، در حال حاضر توصیه نمیشوند.
اهمیت شروع زودهنگام درمان
اگر در آنفلوانزای بدون عارضه زود شروع شوند، ضدویروسها میتوانند:
مدت علائم را کاهش دهند
احتمال عوارض را کم کنند
در بیماران بستری، مطالعات مشاهدهای نشان میدهد درمان زودهنگام میتواند شدت بیماری و مرگومیر را کاهش دهد.
در کودکان، درمان طی ۲ روز اول گزارش شده که:
مدت بیماری را کم میکند
خطر اوتیت میانی
و احتمال بستری را کاهش میدهد.
پاورقی اصطلاحات مهم
Systemic symptoms (علائم سیستمیک): تب، درد عضلات، لرز، سردرد، بیحالی و…
Myalgia (میالژی): درد عضلات.
Malaise (بیحالی): احساس ناخوشی و ضعف عمومی.
Coryza (کوریزا): آبریزش/گرفتگی بینی و علائم رینیت ویروسی.
Croup (کروپ): لارنژوتراکئیت با سرفه پارسی و استریدور.
Bronchiolitis (برونشیولیت): درگیری راههای هوایی کوچک، شایع در شیرخواران.
Atelectasis (آتِلکتازی): کلاپس بخشی از ریه در تصویر قفسه سینه.
Rapid antigen test / RIDT (تست سریع آنتیژن): سریع ولی حساسیت پایینتر؛ منفی کاذب زیاد.
RT-PCR (آرتی-پیسیآر): روش مولکولی با حساسیت بالاتر؛ تست ارجح.
Neuraminidase inhibitors (مهارکنندههای نورآمینیداز): اوسلتامیویر/زانامیویر/پرامیویر.
Cap-dependent endonuclease inhibitor: مکانیسم بالوکساویر برای مهار رونویسی RNA ویروس.
Rhabdomyolysis (رابدومیولیز): تخریب عضله با خطر میوگلوبینوری و آسیب کلیه.
Reye syndrome (سندرم رای): عارضه نادر ولی خطرناک، مرتبط با مصرف سالیسیلات در عفونتهای ویروسی مثل آنفلوانزا.
Toxic shock syndrome (سندرم شوک توکسیک): شوک ناشی از توکسینهای باکتریایی، گاه در همعفونتیها.
جدول 305.3 — کودکان و نوجوانان «پرخطر» برای عوارض آنفلوانزا که درمان ضدویروسی برایشان توصیه میشود
گروههای پرخطر
کودکان زیر ۲ سال †
افراد با بیماریهای مزمن:
ریوی (از جمله آسم)
قلبیعروقی (بهجز فقط پرفشاری خون بدون مشکل دیگر)
کلیوی، کبدی، خونی (از جمله کمخونی داسیشکل)
متابولیک (از جمله دیابت)
یا اختلالات نورولوژیک و نوروتکاملی (بیماریهای مغز، نخاع، عصب محیطی و عضله) مانند: فلج مغزی، صرع/تشنج، سکته، ناتوانی ذهنی، تأخیر تکاملی متوسط تا شدید، دیستروفی عضلانی، آسیب نخاعی
افراد با سرکوب ایمنی (بهعلت داروها یا HIV)
نوجوانان باردار یا پس از زایمان (تا ۲ هفته بعد از زایمان)
افراد زیر ۱۹ سال که بهطور طولانیمدت داروهای حاوی آسپرین/سالیسیلات دریافت میکنند
بومیان/سرخپوستان آمریکا و بومیان آلاسکا (Indigenous/Alaska Natives)
افراد با چاقی بسیار شدید (BMI ≥ 40)
ساکنان مراکز مراقبت طولانیمدت
بیماران بستری که در معرض خطر بالای عوارض آنفلوانزا هستند
نکته خیلی مهم (پاورقی جدول)
* درمان ضدویروسی برای کودکان پرخطر با آنفلوانزای مؤید یا مشکوک توصیه میشود؛ همچنین برای کودکانی که بستری هستند یا بیماری شدید/پیشرونده دارند نیز توصیه میشود.
† هرچند همه کودکان زیر ۵ سال در گروه پرخطر محسوب میشوند، اما بالاترین خطر مربوط به زیر ۲ سال است؛ بیشترین میزان بستری و مرگومیر درشیرخواران زیر ۶ ماه دیده میشود.
این جدول «مربوط به فصل آنفلوانزای 2021–2022» ذکر شده است و توصیهها ممکن است سالانه بهروزرسانی شوند.
پاورقی اصطلاحات مهم (Glossary)
Antiviral treatment (درمان ضدویروسی): درمان با داروهای ضدویروس آنفلوانزا (مثل اوسلتامیویر) برای کاهش شدت/مدت و عوارض.
High risk for complications (پرخطر برای عوارض): گروههایی که احتمال بستری، پنومونی، سپسیس، عوارض CNS و… در آنها بیشتر است.
Chronic pulmonary disease (بیماری مزمن ریوی): بیماری طولانیمدت ریه؛ شامل آسم و…
Cardiovascular disease (بیماری قلبیعروقی): مشکلات قلب/عروق؛ در این جدول پرفشاری خونِ تنها استثنا شده است.
Hematologic disorders (اختلالات خونی): مثل Sickle cell disease که ریسک عوارض را بالا میبرد.
Neurologic & neurodevelopmental conditions (اختلالات نورولوژیک و نوروتکاملی): بیماریهای مغز/نخاع/عصب/عضله که تنفس، سرفه مؤثر یا وضعیت عمومی را آسیبپذیر میکند.
Immunosuppression (سرکوب ایمنی): کاهش عملکرد ایمنی بهعلت داروها (مثل کورتونهای طولانیمدت، شیمیدرمانی) یا بیماریها (مثل HIV).
Postpartum within 2 weeks (پس از زایمان تا ۲ هفته): دوره پرریسک از نظر عوارض آنفلوانزا.
Long-term aspirin/salicylate therapy (مصرف طولانیمدت آسپرین/سالیسیلات): اهمیت ویژه بهعلت ریسک سندرم رای در عفونتهای ویروسی.
Extremely obese, BMI ≥ 40 (چاقی بسیار شدید): شاخص توده بدنی ≥۴۰ که با شدت بیشتر بیماری همراه است.
Long-term care facilities (مراکز مراقبت طولانیمدت): مراکز نگهداری/آسایشگاهی با ریسک بالاتر انتقال و عارضه.
جدول 305.4 — دوز و برنامه پیشنهادی داروهای ضدویروس آنفلوانزا برای درمان و شیمیپیشگیری در کودکان (فصل 2021–2022، آمریکا)
بخش ارسالی شما مربوط به اوسلتامیویر خوراکی (Oseltamivir) است.
اوسلتامیویر خوراکی (ORAL OSELTAMIVIR)
1) دوز درمان (Treatment dosing)*
بزرگسالان
75 mg، روزی 2 بار
کودکان ≥ 12 ماه (بر اساس وزن)
≤ 15 kg (≤33 lb):
درمان: 30 mg، روزی 2 بار
>15 تا 23 kg (33–51 lb):
درمان: 45 mg، روزی 2 بار
>23 تا 40 kg (>51–88 lb):
درمان: 60 mg، روزی 2 بار
>40 kg (>88 lb):
درمان: 75 mg، روزی 2 بار
شیرخواران
9–11 ماه ‡
درمان: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 2 بار
ترم 0–8 ماه ‡
درمان: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 2 بار
2) دوز پیشگیری شیمیایی (Chemoprophylaxis dosing)*
بزرگسالان
75 mg، روزی 1 بار
کودکان ≥ 12 ماه (بر اساس وزن)
≤ 15 kg:
پیشگیری: 30 mg، روزی 1 بار
>15 تا 23 kg:
پیشگیری: 45 mg، روزی 1 بار
>23 تا 40 kg:
پیشگیری: 60 mg، روزی 1 بار
>40 kg:
پیشگیری: 75 mg، روزی 1 بار
شیرخواران
9–11 ماه ‡
پیشگیری: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 1 بار
ترم 0–8 ماه ‡
پیشگیری:
برای 3–8 ماه: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 1 بار
برای کمتر از 3 ماه: توصیه نمیشود مگر اینکه وضعیت بحرانی باشد (به علت محدودیت دادههای ایمنی/اثربخشی).
نوزادان نارس (Preterm infants) §
درمان: «جزئیات در پاورقی جدول»
پیشگیری: توصیه نمیشود
نکات خیلی مهم (High-yield)
در کودکان ≥۱۲ ماه، دوز پلهای بر اساس وزن است.
در شیرخواران ترم: ۳ mg/kg/دوز
درمان: BID
پیشگیری: QD (فقط از ۳ ماهگی به بالا)
<۳ ماه: پیشگیری معمولاً نه (فقط شرایط خاص/بحرانی).
نارسها: دوز اختصاصی دارند و پیشگیری توصیه نمیشود.
پاورقی اصطلاحات مهم
Oseltamivir (اوسلتامیویر): مهارکننده نورآمینیداز؛ داروی خوراکی خط اول درمان آنفلوانزا در بسیاری از کودکان.
Treatment (درمان): مصرف دارو برای بیمار مبتلا؛ معمولاً با هدف کاهش مدت و شدت بیماری و عوارض.
Chemoprophylaxis (شیمیپیشگیری): مصرف دارو برای پیشگیری پس از تماس/در معرض قرارگیری یا در شرایط خاص.
BID / Twice daily (روزی ۲ بار): هر ۱۲ ساعت.
QD / Once daily (روزی ۱ بار): هر ۲۴ ساعت.
Term infant (شیرخوار ترم): نوزاد با سن بارداری کامل (≥37 هفته).
Preterm infant (نوزاد نارس): نوزاد با سن بارداری <37 هفته؛ دوزگذاری حساستر و وابسته به سن/وزن/کلیرانس.
mg/kg per dose (میلیگرم به ازای کیلوگرم در هر دوز): دوز بر اساس وزن بدن در هر نوبت مصرف.






