نویسنده
درباره نویسنده
کریم دلاوری
تعداد پست ها 399

درباره:

متخصص اطفال ،کودکان و نوزادان و مشاوره تکاملی مرکز جامع تکامل قطب الدین ،مشاور ژنتیک ادرس مطب شیراز بلوار قدس بین کوچه 6 و 8 روبروی پارکینگ باباکوهی ساختمان پزشکان بهار طبقه اول واحد یک شمالی

  • انفلوانزا در امتحان بورد کودکان

نکات مهم انفلوانزا در بورد کودکان با نلسون 2024

انفلوانزا در امتحان بورد کودکان

تظاهرات بالینی (Influenza) 

شروع بیماری آنفلوانزا اغلب ناگهانی است و علائم سیستمیک غالب‌اند؛ شامل تب، میالژی (درد عضلات)، لرز، سردرد، بی‌حالی (malaise) و بی‌اشتهایی. در ابتدای بیماری معمولاً کوریزا/آبریزش بینی، فارنژیت و سرفه خشک هم وجود دارد، اما ممکن است نسبت به علائم سیستمیک کم‌رنگ‌تر باشند.

تظاهرات تنفسی می‌تواند شامل:

  • درگیری محدود به راه هوایی فوقانی (گاهی همراه با کروپ)
    یا

  • پیشرفت به درگیری راه هوایی تحتانی مانند برونشیولیت یا پنومونی

آنفلوانزا نسبت به بسیاری از ویروس‌های تنفسی دیگر، بیشتر با علائم سیستمیک شدید مثل تب بالا، میالژی، بی‌حالی و سردرد همراه است. تظاهرات کمتر شایع شامل پاروتیت و راش است.

علائم گوارشی در کودکان

در کودکان ممکن است درد شکم، استفراغ و اسهال نیز رخ دهد. در برخی مطالعات، اسهال بیشتر با Influenza A(H1N1)pdm09 نسبت به A(H3N2) یا Influenza B همراه بوده است.

در شیرخواران و کودکان کوچک‌تر

آنفلوانزا در این گروه سنی کمتر تیپیک/واضح است. شیرخوار یا کودک خردسال ممکن استتب بسیار بالا و ظاهر توکسیکداشته باشد و همین می‌تواند باعث انجام ارزیابی تشخیصی کامل شود.

  • مدت معمول تب: ۲ تا ۴ روز

  • سرفه ممکن است طولانی‌تر بماند و شواهد اختلال راه‌های هوایی کوچک گاهی هفته‌ها بعد هم دیده می‌شود.

  • به دلیل قدرت انتقال بالا، اغلب اعضای خانواده/تماس‌های نزدیک نیز بیماری مشابهی را تجربه می‌کنند.

عوارض (Complications) — نکات برجسته

  • اوتیت میانی و پنومونی از عوارض شایع در کودکان خردسال هستند.

    • اوتیت میانی حاد در تا ۲۵٪ موارد آنفلوانزای اثبات‌شده دیده می‌شود.

  • پنومونی همراه آنفلوانزا می‌تواند:

    • ویروسی اولیه باشد، یا

    • باکتریال ثانویه (مثلاً Staphylococcus aureus) که به‌دنبال آسیب اپی‌تلیوم تنفسی رخ می‌دهد.

  • آنفلوانزا می‌تواند موجب میوزیت حاد یا رابدومیولیز شود با:

    • ضعف و درد عضلانی (به‌ویژه عضلات ساق)

    • و میوگلوبینوری

  • عوارض خارج‌ریوی دیگر: نارسایی حاد کلیه، میوکاردیت، سپسیس

  • عوارض CNS (در کودکان شایع‌تر از بزرگسالان): انسفالیت، میلیت، سندرم گیلن‌باره

  • اگرچه در آمریکا تقریباً ناپدید شده، سندرم رای می‌تواند با مصرف سالیسیلات‌ها در جریان آنفلوانزا رخ دهد.

  • هم‌عفونتی باکتریال می‌تواند عوارض تنفسی را تشدید کند و به سپسیس، باکتریمی، سندرم شوک توکسیک و… منجر شود.

گروه‌های پرخطر برای آنفلوانزای شدید

  • بیماری‌های زمینه‌ای قلبی–ریوی: بیماری‌های دریچه‌ای (مادرزادی/اکتسابی)، کاردیومیوپاتی، BPD، آسم، CF

  • شرایط نورولوژیک

  • زنان باردار و دختران نوجوان

  • کودکان تحت شیمی‌درمانی سرطان و کودکان با نقص ایمنی (هم خطر عوارض بیشتر، هم دفع ویروس طولانی‌تر)

یافته‌های آزمایشگاهی

اختلالات آزمایشگاهی در آنفلوانزا غیراختصاصی است. رادیوگرافی قفسه سینه ممکن است آتِلکتازی یا اینفیلتریتنشان دهد.

تشخیص و تشخیص افتراقی

تشخیص آنفلوانزا بر پایه اپیدمیولوژی، بالین و آزمایش است.

  • در زمان اپیدمی، تشخیص بالینی در کودک با تب + بی‌حالی + علائم تنفسی ممکن است کافی باشد.

  • اما تابلوی بالینی اغلب از سایر ویروس‌های تنفسی قابل افتراق نیست، از جمله:


    SARS-CoV-2، RSV، پاراآنفلوانزا، متاپنوموویروس انسانی، آدنوویروس، حتی راینوویروس.

تأیید آزمایشگاهی در برخی شرایط (مثلاً گردش همزمان چند ویروس) می‌تواند کمک‌کننده باشد، اما:

  • برای تصمیم به شروع داروی ضدویروس الزاماً لازم نیست.

  • شک/تشخیص سریع می‌تواند به شروع زودهنگام درمان ضدویروس و کاهش مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک کمک کند.

تست‌های تشخیصی (نکات مهم بوردی)

تست‌های متعددی برای تأیید وجود دارد. تست‌های سریع آنتی‌ژن (RIDT) به علت سهولت و سرعت رایج‌اند، اما:

  • حساسیت معمولاً ۵۰–۷۰٪ (در مقایسه با کشت یا RT-PCR)

  • ویژگی حدود ۹۵–۱۰۰٪


     بنابراین منفی کاذب از مثبت کاذب شایع‌تر است، به‌خصوص وقتی شیوع آنفلوانزا در جامعه بالا است (اوج فصل).

تفسیر نتیجه منفی:

  • باید با توجه به تظاهرات بالینی و ریسک عوارض انجام شود.

  • اگر بیمار پرخطر است و شک بالینی دارید: درمان تجربی زودهنگام را حتی با تست آنتی‌ژن منفی شروع کنید و برای تأیید از تست دیگر استفاده کنید.

 در حال حاضر RT-PCR یا سایر آزمون‌های مولکولی سریع برای تشخیص آنفلوانزا در سرپایی و بستری ترجیح داده می‌شوند.

درمان (Treatment)

داروهای ضدویروس مکمل مهمی در کنار واکسیناسیون هستند. سه کلاس دارویی برای درمان آنفلوانزا در کودکان مجوز دارند:

1) مهارکننده‌های نورآمینیداز (NAIs)

  • اوسلتامیویر خوراکی: قابل استفاده از بدو تولد

    • FDA از دسامبر ۲۰۱۲ برای درمان شیرخواران ≥۲ هفته تأیید کرد.

    • CDC/AAP/IDSA استفاده در هر سنی را توصیه می‌کنند.

  • زانامیویر استنشاقی: برای کودکان ≥۷ سال

  • پِرامیویر وریدی: تزریق انفوزیونی؛ تأیید برای ≥۲ سال

2) بالوکساویر ماربوکسیل (Baloxavir marboxil)

داروی خوراکی جدید (تأیید FDA در اکتبر ۲۰۱۸)؛ علیه Influenza A و B فعال است.
مکانیسم: مهار cap-dependent endonuclease → اختلال در رونویسی RNA ویروس و توقف تکثیر.
کاربرد: درمان آنفلوانزای حادِ بدون عارضه در ≥۱۲ سال.

3) آدامانتان‌ها

  • آمانتادین و ریمантادین (فقط علیه Influenza A)
    اما به‌علت مقاومت گسترده در ویروس‌های در گردش (فصلی و بسیاری از H5N1 و H7N9)، در حال حاضر توصیه نمی‌شوند.

اهمیت شروع زودهنگام درمان

اگر در آنفلوانزای بدون عارضه زود شروع شوند، ضدویروس‌ها می‌توانند:

  • مدت علائم را کاهش دهند

  • احتمال عوارض را کم کنند

در بیماران بستری، مطالعات مشاهده‌ای نشان می‌دهد درمان زودهنگام می‌تواند شدت بیماری و مرگ‌ومیر را کاهش دهد.
در کودکان، درمان طی ۲ روز اول گزارش شده که:

  • مدت بیماری را کم می‌کند

  • خطر اوتیت میانی

  • و احتمال بستری را کاهش می‌دهد.


پاورقی اصطلاحات مهم

  1. Systemic symptoms (علائم سیستمیک): تب، درد عضلات، لرز، سردرد، بی‌حالی و…

  2. Myalgia (میالژی): درد عضلات.

  3. Malaise (بی‌حالی): احساس ناخوشی و ضعف عمومی.

  4. Coryza (کوریزا): آبریزش/گرفتگی بینی و علائم رینیت ویروسی.

  5. Croup (کروپ): لارنژوتراکئیت با سرفه پارسی و استریدور.

  6. Bronchiolitis (برونشیولیت): درگیری راه‌های هوایی کوچک، شایع در شیرخواران.

  7. Atelectasis (آتِلکتازی): کلاپس بخشی از ریه در تصویر قفسه سینه.

  8. Rapid antigen test / RIDT (تست سریع آنتی‌ژن): سریع ولی حساسیت پایین‌تر؛ منفی کاذب زیاد.

  9. RT-PCR (آر‌تی-پی‌سی‌آر): روش مولکولی با حساسیت بالاتر؛ تست ارجح.

  10. Neuraminidase inhibitors (مهارکننده‌های نورآمینیداز): اوسلتامیویر/زانامیویر/پرامیویر.

  11. Cap-dependent endonuclease inhibitor: مکانیسم بالوکساویر برای مهار رونویسی RNA ویروس.

  12. Rhabdomyolysis (رابدومیولیز): تخریب عضله با خطر میوگلوبینوری و آسیب کلیه.

  13. Reye syndrome (سندرم رای): عارضه نادر ولی خطرناک، مرتبط با مصرف سالیسیلات در عفونت‌های ویروسی مثل آنفلوانزا.

  14. Toxic shock syndrome (سندرم شوک توکسیک): شوک ناشی از توکسین‌های باکتریایی، گاه در هم‌عفونتی‌ها.

جدول 305.3 — کودکان و نوجوانان «پرخطر» برای عوارض آنفلوانزا که درمان ضدویروسی برایشان توصیه می‌شود

گروه‌های پرخطر

  • کودکان زیر ۲ سال

  • افراد با بیماری‌های مزمن:

    • ریوی (از جمله آسم)

    • قلبی‌عروقی (به‌جز فقط پرفشاری خون بدون مشکل دیگر)

    • کلیوی، کبدی، خونی (از جمله کم‌خونی داسی‌شکل)

    • متابولیک (از جمله دیابت)

    • یا اختلالات نورولوژیک و نوروتکاملی (بیماری‌های مغز، نخاع، عصب محیطی و عضله) مانند: فلج مغزی، صرع/تشنج، سکته، ناتوانی ذهنی، تأخیر تکاملی متوسط تا شدید، دیستروفی عضلانی، آسیب نخاعی

  • افراد با سرکوب ایمنی (به‌علت داروها یا HIV)

  • نوجوانان باردار یا پس از زایمان (تا ۲ هفته بعد از زایمان)

  • افراد زیر ۱۹ سال که به‌طور طولانی‌مدت داروهای حاوی آسپرین/سالیسیلات دریافت می‌کنند

  • بومیان/سرخ‌پوستان آمریکا و بومیان آلاسکا (Indigenous/Alaska Natives)

  • افراد با چاقی بسیار شدید (BMI ≥ 40)

  • ساکنان مراکز مراقبت طولانی‌مدت

  • بیماران بستری که در معرض خطر بالای عوارض آنفلوانزا هستند

نکته خیلی مهم (پاورقی جدول)

* درمان ضدویروسی برای کودکان پرخطر با آنفلوانزای مؤید یا مشکوک توصیه می‌شود؛ همچنین برای کودکانی که بستری هستند یا بیماری شدید/پیشرونده دارند نیز توصیه می‌شود.
† هرچند همه کودکان زیر ۵ سال در گروه پرخطر محسوب می‌شوند، اما بالاترین خطر مربوط به زیر ۲ سال است؛ بیشترین میزان بستری و مرگ‌ومیر درشیرخواران زیر ۶ ماه دیده می‌شود.

این جدول «مربوط به فصل آنفلوانزای 2021–2022» ذکر شده است و توصیه‌ها ممکن است سالانه به‌روزرسانی شوند.


پاورقی اصطلاحات مهم (Glossary)

  1. Antiviral treatment (درمان ضدویروسی): درمان با داروهای ضدویروس آنفلوانزا (مثل اوسلتامیویر) برای کاهش شدت/مدت و عوارض.

  2. High risk for complications (پرخطر برای عوارض): گروه‌هایی که احتمال بستری، پنومونی، سپسیس، عوارض CNS و… در آن‌ها بیشتر است.

  3. Chronic pulmonary disease (بیماری مزمن ریوی): بیماری طولانی‌مدت ریه؛ شامل آسم و…

  4. Cardiovascular disease (بیماری قلبی‌عروقی): مشکلات قلب/عروق؛ در این جدول پرفشاری خونِ تنها استثنا شده است.

  5. Hematologic disorders (اختلالات خونی): مثل Sickle cell disease که ریسک عوارض را بالا می‌برد.

  6. Neurologic & neurodevelopmental conditions (اختلالات نورولوژیک و نوروتکاملی): بیماری‌های مغز/نخاع/عصب/عضله که تنفس، سرفه مؤثر یا وضعیت عمومی را آسیب‌پذیر می‌کند.

  7. Immunosuppression (سرکوب ایمنی): کاهش عملکرد ایمنی به‌علت داروها (مثل کورتون‌های طولانی‌مدت، شیمی‌درمانی) یا بیماری‌ها (مثل HIV).

  8. Postpartum within 2 weeks (پس از زایمان تا ۲ هفته): دوره پرریسک از نظر عوارض آنفلوانزا.

  9. Long-term aspirin/salicylate therapy (مصرف طولانی‌مدت آسپرین/سالیسیلات): اهمیت ویژه به‌علت ریسک سندرم رای در عفونت‌های ویروسی.

  10. Extremely obese, BMI ≥ 40 (چاقی بسیار شدید): شاخص توده بدنی ≥۴۰ که با شدت بیشتر بیماری همراه است.

  11. Long-term care facilities (مراکز مراقبت طولانی‌مدت): مراکز نگهداری/آسایشگاهی با ریسک بالاتر انتقال و عارضه.

جدول 305.4 — دوز و برنامه پیشنهادی داروهای ضدویروس آنفلوانزا برای درمان و شیمی‌پیشگیری در کودکان (فصل 2021–2022، آمریکا)

بخش ارسالی شما مربوط به اوسلتامیویر خوراکی (Oseltamivir) است.


اوسلتامیویر خوراکی (ORAL OSELTAMIVIR)

1) دوز درمان (Treatment dosing)*

بزرگسالان

  • 75 mg، روزی 2 بار

کودکان ≥ 12 ماه (بر اساس وزن)

  • ≤ 15 kg (≤33 lb):

    • درمان: 30 mg، روزی 2 بار

  • >15 تا 23 kg (33–51 lb):

    • درمان: 45 mg، روزی 2 بار

  • >23 تا 40 kg (>51–88 lb):

    • درمان: 60 mg، روزی 2 بار

  • >40 kg (>88 lb):

    • درمان: 75 mg، روزی 2 بار

شیرخواران

  • 9–11 ماه

    • درمان: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 2 بار

  • ترم 0–8 ماه

    • درمان: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 2 بار


2) دوز پیشگیری شیمیایی  (Chemoprophylaxis dosing)*

بزرگسالان

  • 75 mg، روزی 1 بار

کودکان ≥ 12 ماه (بر اساس وزن)

  • ≤ 15 kg:

    • پیشگیری: 30 mg، روزی 1 بار

  • >15 تا 23 kg:

    • پیشگیری: 45 mg، روزی 1 بار

  • >23 تا 40 kg:

    • پیشگیری: 60 mg، روزی 1 بار

  • >40 kg:

    • پیشگیری: 75 mg، روزی 1 بار

شیرخواران

  • 9–11 ماه

    • پیشگیری: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 1 بار

  • ترم 0–8 ماه

    • پیشگیری:

    • برای 3–8 ماه: 3 mg/kg در هر دوز، روزی 1 بار

    • برای کمتر از 3 ماه: توصیه نمی‌شود مگر اینکه وضعیت بحرانی باشد (به علت محدودیت داده‌های ایمنی/اثربخشی).

نوزادان نارس (Preterm infants) §

  • درمان: «جزئیات در پاورقی جدول»

  • پیشگیری: توصیه نمی‌شود


نکات خیلی مهم (High-yield)

  • در کودکان ≥۱۲ ماه، دوز پله‌ای بر اساس وزن است.

  • در شیرخواران ترم: ۳ mg/kg/دوز

    • درمان: BID

    • پیشگیری: QD (فقط از ۳ ماهگی به بالا)

  • <۳ ماه: پیشگیری معمولاً نه (فقط شرایط خاص/بحرانی).

  • نارس‌ها: دوز اختصاصی دارند و پیشگیری توصیه نمی‌شود.


پاورقی اصطلاحات مهم

  1. Oseltamivir (اوسلتامیویر): مهارکننده نورآمینیداز؛ داروی خوراکی خط اول درمان آنفلوانزا در بسیاری از کودکان.

  2. Treatment (درمان): مصرف دارو برای بیمار مبتلا؛ معمولاً با هدف کاهش مدت و شدت بیماری و عوارض.

  3. Chemoprophylaxis (شیمی‌پیشگیری): مصرف دارو برای پیشگیری پس از تماس/در معرض قرارگیری یا در شرایط خاص.

  4. BID / Twice daily (روزی ۲ بار): هر ۱۲ ساعت.

  5. QD / Once daily (روزی ۱ بار): هر ۲۴ ساعت.

  6. Term infant (شیرخوار ترم): نوزاد با سن بارداری کامل (≥37 هفته).

  7. Preterm infant (نوزاد نارس): نوزاد با سن بارداری <37 هفته؛ دوزگذاری حساس‌تر و وابسته به سن/وزن/کلیرانس.

  8. mg/kg per dose (میلی‌گرم به ازای کیلوگرم در هر دوز): دوز بر اساس وزن بدن در هر نوبت مصرف.