رویا گستری متخصص پوست و مو: 

شپش سر حشره‌ای است که حدود 30 روز زندگی می‌کند و هر روز به طور متوسط 5 تا 8 تخم می‌گذارد که به این تخم‌ها Nit گفته می‌شود.

وی بیان کرد: نوع ماده این حشره تخم‌گذاری و هر چهار تا شش ساعت از خون پوست سر تغذیه می‌کند. Nitها بیضی شکل هستند و محل قرارگیری آنها نزدیک پوست سر است زیرا این تخم‌ها برای بقای خود به گرمای پوست نیاز دارند. البته در مکان‌های خیلی گرم و مرطوب آنها ممکن است نزدیک نوک موی سر هم مشاهده شوند.

این متخصص پوست و مو درباره سن شیوع شپش سر اظهار داشت: این عارضه بیشتر در کودکان سه تا یازده ساله دیده می‌شود و در دختران در مقایسه با پسران شایع‌تر است. زیرا دختران معمولاً موهای بلندی دارند و از وسایل شخصی دیگران مانند برس و گیره سر یا در مدارس از مقنعه‌های سایر دانش‌آموزان استفاده می‌کنند.

گستری با بیان اینکه شپش سر از طریق تماس سر به سر منتقل می‌شود، عنوان کرد: شپش سر ممکن است با شوره سر اشتباه گرفته شود. از مشخصات شپش این است که به ‌راحتی از پوست سر جدا نمی‌شود و اگر از سشوار استفاده شود، تخم‌شپش می‌تواند بیش از یک متر هم بپرد.

وی تاکید کرد: استفاده از رختخواب های آلوده هم می‌تواند سبب ایجاد شپش سر شود.همچنین فرد ممکن است با وجود داشتن وضع اجتماعی مناسب و ظاهر مرتب به شپش سر نیز دچار باشد.

این متخصص پوست و مو تصریح کرد: معمولاً از زمانی که شخص به شپش سر آلوده می‌شود تا زمان بروز علائم 2 تا شش هفته طول می‌کشد.حتی ممکن است فرد به این عارضه مبتلا شده ولی هیچ علامتی نداشته باشد.

گستری خارش را شایع‌ترین علامت شپش سر دانست و اظهار کرد: پوسته‌پوسته شدن، قرمزی و عفونت از دیگر علائم این عارضه است.همچنین شپش سر می‌تواند ناقل برخی از میکروب ها مانند «استافیلوکوک» یا «استرپتوکوک» نیز باشد. شپش سر علاوه بر آلودگی انگلی، آلودگی میکروبی هم می‌تواند ایجاد کند.

وی بیان کرد: شپش سر بیشتر در ناحیه پشت گردن و کناره‌های گوش مشاهده شده و به وسیله یک ماده پروتئینی به ساقه مو و نزدیک کف سر می‌چسبد همچنین از آنجایی‌که ساختمان این ماده پروتئینی شبیه ساختمان مو است، با مصرف داروهای ضدشپش امکان آسیب به موی سر نیز وجود دارد.

این متخصص پوست و مو افزود: در بسیاری از موارد افراد نسبت به مصرف داروهای ضدشپش مقاومت نشان می‌دهند. کِرِم پرمترین 5 درصد رایج‌ترین داروی مورد استفاده در درمان شپش است ولی از آنجایی که برخی افراد نسبت به مصرف آن مقاومت نشان می‌دهند، استفاده از داروهای دیگری نظیر شامپوی لیندان یا گامابنزن توصیه می‌شود.

گستری عنوان کرد: اشخاص باید داروهای ضدشپش را به مدت 2 هفته پشت سرهم استفاده کنند.در کودکان کم سن و سال و زنان باردار مصرف داروهای ضد شپش دیگری همچون «کروتامیتون» و «ترکیبات سولفور» توصیه می‌شود، زیرا این داروها عوارض کمتری در مقایسه با دیگر داروها دارند.

وی توصیه کرد: افراد باید از مصرف خودسرانه داروهای ضدشپش خودداری کنند زیرا استفاده ناصحیح از این داروها به سیستم اعصاب مرکزی صدمه وارد می‌کند و می‌تواند سبب تشنج در فرد شود. خارج کردن تخم‌های شپش سر به کمک شست و شوی سر با روغن یا محلول آب و سرکه و سپس شانه کردن موها به وسیله شانه های دندانه ریز ضروری است.

گستری یادآور شد: شپش سر اگر بیشتر از 36 ساعت از بدن دور باشد، می‌میرد. بنابراین افراد باید برای نابودی تشک‌های آلوده به شپش، آنها را در نایلون‌های بزرگ در بسته، به مدت بیش از 36 ساعت قرار دهند.همچنین البسه و ملحفه‌ها برای ضدعفونی شدن باید در آبِ گرم با دمای 100 درجه سانتی‌گراد جوشانده شوند.